Në statusin e tij të fundit në Facebook, ish kryeministri Nikolla Gruevski ka kujtuar disa incidente të rënda me avion nga koha kur ishte ministër dhe kryeministër.
Pas 24 vitesh nga incidenti i parë, kur gomat e avionit qeveritar shpërthyen gjatë ngritjes nga Vjena, Gruevski përshkroi se si pilotët u informuan nga kolegët e tyre dhe se si aeroporti në Londër shpalli gjendje emergjente.
Nga statusi i Nikolla Gruevskit në Facebook
Duke punuar si ministër dhe kryeministër, kam pasur disa situata të incidenteve më të rënda të aviacionit me avionët zyrtarë të qeverisë, disa edhe me ato komerciale.
Pikërisht 24 vjet më parë, ndodhi një nga incidentet e para të tilla, ku gomat e avionit të atëhershëm qeveritar shpërthyen në ngritje nga Vjena në Londër, për të cilën pilotët u njoftuan nga piloti i avionit pas nesh, i cili priste ngritjen. Sipas rregullave në aviacion, pilotët na njoftuan menjëherë se cilët ishin pasagjerët në avionin e vogël qeveritar që në atë kohë ishte tashmë rreth 25 vjeç.
Aeroporti në Londër shpalli gjendjen e plotë të emergjencës dhe në pistë mbetën vetëm një grup zjarrfikëssh dhe automjete emergjente.
Pas një kohe të gjatë pilotët Drogrishki dhe Reichal bënë rrotullime mbi Londër për të harxhuar karburantin sepse kishte mundësi të ndodhte shpërthim në ulje, erdhi momenti i uljes.
Është ai momenti kur e di se ndoshta do të mbetesh gjallë e ndoshta jo, pra se ndoshta ajo ditë është fundi, dita fatale.
Pilotët na thanë se situata është jashtëzakonisht e rëndë dhe se rreziku është shumë i lartë.
Fatmirësisht, me ndihmën e Zotit dhe falë përvojës dhe qetësisë së pilotëve, gjithçka përfundoi mirë dhe pa pasoja.
Ne zbritëm në pistë. Ambasadori Stevo Cërvenkovski na priste në aeroport dhe na njoftoi se të gjithë avionët dhe pasagjerët ishin dislokuar nga pista sepse vlerësimi ishte se ishte i mundur një shpërthim i fortë.
Që nga ajo ditë, një nga pilotët e konsideron situatën kaq të rrezikshme në karrierën e tij pilot.
Por kjo është arsyeja pse ka pasur më vonë.
Një herë, duke u nisur nga Strasburgu, një zhurmë shumë, shumë e fortë filloi të dëgjohej në aeroplanin qeveritar dhe avioni filloi të zbriste me një shpejtësi si duke rënë, si duke u fundosur. Dhe pastaj mendova se duhet të përmbledh shpejt jetën time dhe të falënderoj Zotin për gjithçka.
Një pjesë e madhe e funksionit të aeroplanit dështoi, pa të cilën pilotët për në aeroportin e parë të mundshëm (Zyrich) duhej të fluturonin shumë poshtë dhe në një situatë të tillë ekzistonte rreziku i madh që krahët të ngrinin në re, dhe….
Më vonë, kur zbritëm në pistë dhe u ulëm diku në aeroport, kur u përhap lajmi për atë që kishte ndodhur, ne ende ishim të tronditur nga incidenti dhe lexuam një koment të kundërshtarëve tanë politikë se kishim shkuar në Cyrih për të marrë valixhet e paratë në banka. Kështu, në njëfarë mënyre, nga tronditja e rëndë, shpërthyem duke qeshur. Një nga pilotët ishte nga fluturimi Vjenë-Londër.
Në Shtetet e Bashkuara, duke shkuar nga qyteti në qytet me një aeroplan komercial, isha dëshmitar gati i një përplasje të një aeroplani në ulje, në të cilin ishim unë dhe të tjerët të ekipit tim, dhe para nesh disi papritmas një aeroplan tjetër po udhëtonte në pistë. Për një moment u duk se përplasja ishte e pashmangshme, por pilotët arritën në momentin e fundit nga ulja, të ngrinin avionin në drejtim të ngritjes dhe kaluam ngushtë mbi aeroplanin që lëvizte rehat në pistë.
Ndoshta ishte një gabim i kontrollit të trafikut ajror. Përplasja do të nënkuptonte një shpërthim të fortë dhe ndoshta të gjithë pasagjerët do të kishin humbur jetën në të njëjtin moment.
Një herë, me aeroplanin qeveritar në fluturimin Bruksel – Paris, 16 pjesë të ndërlidhura dështuan pas ngritjes, gjë që e bëri avionin të padukshëm për kontrollin e trafikut ajror, kështu që pilotët nuk kishin si të merrnin udhëzime për lëvizje dhe ulje. Ata duhej të vozisnin vizualisht pa udhëzime. Arritëm në Paris në zhurmë, por kontrolli i trafikut ajror të Parisit thirri disa rregulla të aviacionit dhe u kërkoi pilotëve të ktheheshin në Bruksel. Përsëri falë përvojës së pilotëve dhe vullnetit të Zotit u kthyem me sukses dhe zbarkuam në Bruksel. Njëri ishte i njëjti pilot nga situata e parë në Londër dhe e dyta në Cyrih.
Nëpërmjet protokollit i kërkuam menjëherë Presidentit të Republikës së Francës, Nicolas Sarkozy, shtyrjen e takimit nga ora 12:00 në 16:00, gjë që u pranua.
Pasi mbërriti me tren nga Brukseli në Paris dhe bëra foto me Sarkozyn, duke ngjitur shkallët për në sallën e mbledhjeve, Sarkozy më tha: “Kam dëgjuar që ke pasur një incident me aeroplanin…” Pasi e konfirmova, tha me shaka. : “Unë nuk mendoj se do të gaboni duke blerë një avion francez për qeverinë tuaj. Ata janë shumë të mirë”.
Kishte më shumë incidente të tilla apo të ngjashme, por kur Zoti ka plane të tjera, gjithçka përfundon mirë.
