Dy teleskopë kanë zbuluar çiftin më të afërt të vrimave të zeza supermasive ndonjëherë. Çifti, rreth 300 vite dritë larg njëri-tjetrit, u vëzhgua në gjatësi vale të ndryshme të dritës nga Observatori i NASA-s me rreze X Chandra dhe teleskopi Hapësinor Hubble.
Edhe pse vrimat e zeza janë të padukshme në universin e errët, këto të dyja shkëlqejnë me shkëlqim ndërsa gazi dhe pluhuri që gëlltitin përshpejtohen dhe nxehen në temperatura të larta. Këto objekte qiellore, të cilat rrotullohen përballë njëri-tjetrit, njihen si bërthama aktive galaktike.
Bërthamat aktive galaktike janë vrima të zeza supermasive që lëshojnë avionë të shkëlqyeshëm të materialit dhe erëra të fuqishme që mund të formojnë vetë galaktikat në të cilat ato banojnë.
Ky çift vrimash të zeza është çifti më i afërt i zbuluar duke përdorur dritën e dukshme dhe me rreze X. Astronomët zbuluan këto vrima të zeza duke kërcyer rreth njëra-tjetrës në qendër të një çifti galaktikash që përplasen, të quajtura MCG-03-34-64, 800 milionë vite dritë larg.
– Nuk e prisnim të shihnim diçka të tillë. Një pamje e tillë nuk është një dukuri e zakonshme në universin e afërt dhe na tregoi se diçka tjetër po ndodh në atë galaktikë – tha autorja kryesore e studimit Ana Trindade Falcao, një studiuese postdoktorale në Qendrën Harvard-Smithsonian për Astrofizikë në Kembrixh. Massachusetts.
Vëzhgimet e Hubble u bënë me dritë optike, e cila është e dukshme për syrin e njeriut, por astronomët nuk ishin të sigurt se çfarë po shihnin. Ekipi rishqyrtoi rajonin galaktik duke përdorur rrezet X të Chandra-s.
Kur shkencëtarët vëzhguan galaktikën me Chandra, ata ishin në gjendje të identifikonin dy burime të forta me rreze x që përputheshin me burimet optike të dritës të vëzhguara nga Hubble, tha Falcao.
– Ne i bashkojmë këto pjesë të enigmës dhe arrijmë në përfundimin se ndoshta po shohim dy vrima të zeza supermasive që janë afër njëra-tjetrës. Por ne nuk do të ishim në gjendje t’i shihnim të gjitha këto detaje pa rezolucionin e pabesueshëm të Hubble – shtoi Falcao.
Dy vrimat e zeza supermasive dikur ishin qendrat e galaktikave të tyre përkatëse, por galaktikat e bashkuara i afruan të dy objektet shumë më afër. Përfundimisht, vallëzimi i tyre i ngushtë spirale do të rezultojë në një bashkim në rreth 100 milionë vjet, sipas NASA-s, duke shkaktuar një lëshim të fuqishëm të valëve gravitacionale.
Valë të tilla gravitacionale, të prodhuara nga përplasja e vrimave të zeza supermasive, mund të zbulohen në të ardhmen nga LISA, misioni hapësinor me lazer i Agjencisë Evropiane të Hapësirës, i cili pritet të lëshohet në mesin e viteve 2030.
